Tetëmbëdhjetë vende të kontrolluara, tetë ndalime, kryesisht në rrethet mafioze shqiptare. Për kokën e Julien Moinil, prokurori i ri i Mbretit në Bruksel, ishte vendosur një shpërblim që nga muaji korrik. Për të shmangur një “rast Falcone”, me emrin e gjyqtarit të vrarë në vitin 1992 nga mafia në Itali, Julien Moinil është vendosur 24 orë në 24 nën mbrojtje të rreptë policore që prej asaj kohe. Një jetë mes kllapash, që tregon edhe një herë ndikimin dhe përmasën e trafikut të drogës në Belgjikë.
Mund të pyesni: a është kjo një çështje politike? Një çështje që duhet trajtuar në prapaskenat e pushtetit? Përgjigjja është po. Sepse, në thelb, është çështje pushteti. Pyesni veten: pse trafikantët vënë një çmim për të vrarë një prokuror? Pse u zmbraps, tre vjet më parë, një tentativë rrëmbimi ndaj ministrit të Drejtësisë, Vincent Van Quickenborne? Pse prokurori federal, Frédéric Van Leeuw, dhe disa magjistratë të tjerë u kërcënuan? Thjesht hakmarrja e trafikantëve nuk duket shpjegim i mjaftueshëm. Mund të flasim për një strategji të qëllimshme për të dobësuar pushtetin e shtetit në favor të pushtetit të mafies. Qëllimi nuk është domosdoshmërisht vetë vrasja, por kërcënimi me vrasje — pra një strategji frike.
Kush do të dëshironte, pas viteve të gjata studimi, ta kalonte jetën nën mbikëqyrje, të ishte vazhdimisht i kërcënuar dhe të ishte i shqetësuar për të afërmit? Strategjia e frikës, bashkë me korrupsionin, synon që në afat të gjatë të dobësojë vendosmërinë e drejtësisë, të shtetit dhe, më gjerë, të shoqërisë për të luftuar ekonominë paralele të drogës. Objektivi është, pra, forcimi i pushtetit të organizatave kriminale dhe dobësimi i atij të shtetit. Është një strategji mafioze pushteti, në kuptimin e mirëfilltë.
Një strategji mafioze e marrjes së pushtetit, që po jep ngadalë frytet e veta. Vetëm në portin e Anversës vlerësohet se kanë kaluar 60 miliardë euro drogë në vitin 2022. Kjo shumë është sa gjithë pensionet në Belgjikë dhe sa dyfishi i buxhetit të arsimit. Edhe pse ka fitore për drejtësinë, ajo lufton me mjete të pamjaftueshme.
Nëse objektivi i mafiozëve është pushteti, përgjigjja është kryesisht politike. Të kontrollosh më rreptësisht portin e Anversës? Rrezikon të dobësosh pozicionin e tij konkurrues. Të legalizosh disa droga si kanabisin apo kokainën? Jep një mesazh shoqëror të paqartë. Të rritësh ndjeshëm mjetet e drejtësisë? Thellon akoma më shumë një deficit që tashmë është i lartë.
Asgjë nuk është e thjeshtë. Frédéric Van Leeuw, prokurori federal në kohën e atentateve, i cili ka luftuar hap pas hapi kundër terrorizmit islamik, thoshte së fundmi tek Arnaud Ruyssen se, sipas tij, “trafiku i drogës kërcënon ta destabilizojë shoqërinë tonë shumë më tepër se terrorizmi”. Një konstatim i ftohtë, i pakëndshëm, destabilizues, që ende nuk duket se po ngjall mobilizimin që do të duhej.